پهنه‌بندی اراضی مستعد پخش سیلاب با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی، مطالعه موردی: محدوده جنوبی دشت کاشان

از دیرباز مهار سیلاب و تغذیه مصنوعی از مهمترین اهداف مورد نظر در سامانه‌های پخش‌ سیلاب در مناطق خشک و نیمه‌خشک بوده است. لذا، تعیین مکان‌های مناسب جهت اجرای سامانه‌­های پخش‌ سیلاب بر اساس معیارها و شاخص‌های گوناگون از اهمیت بسیاری برخوردار می­‌باشد. برای نیل به این هدف، استفاده از سامانه­‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره و سامانه اطلاعات جغرافیایی ضروری است. در این تحقیق، هفت عامل درصد شیب، نفوذپذیری سطحی، قابلیت انتقال آب در آبرفت، کیفیت آبرفت، کاربری اراضی، حجم رواناب و ضخامت لایه هوادار به‌­عنوان عوامل مؤثر و معیارهای اصلی در مکان‌یابی مناطق مستعد پخش ‌سیلاب و تغذیه مصنوعی در محدوده جنوبی دشت کاشان با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی به‌صورت زوجی مقایسه شده و وزن هر کدام محاسبه شد. سپس، این لایه‌ها در محیط سامانه اطلاعات جفرافیایی طبقه‌بندی شده و نقشه آن­‌ها تهیه شد. نتایج حاصل از اولویت‌بندی نشان داد که معیار کاربری اراضی با وزن 0.39 به‌عنوان مهمترین معیار در تعیین مکان‌های مناسب پخش ‌سیلاب تعیین شد. همچنین، نتایج حاصل از ادغام و وزن‌دهی نقشه‌ها نشان داد که 70 درصد محدوده مورد مطالعه از نظر پخش‌ سیلاب در طبقه مناسب قرار دارند.